"Ακολουθία" ονείρων στο διαμάντι του Ηφαίστου.......
Απόσταγμα χαράς ανατολικά της ζωής τ' ονομάζουν οι ερμηνευτές/
ξημερώματα με τα τοτέμ της αναγέννησης επ' ώμου/
ανάσες-θησαυροί,πολέμιοι,πλούσιοι στον..."Καιρό"/
πιότεροι ακόμα κ απ' το χρίσμα των σοφών/
που χτίζουν κάστρα απόρθητα-Βασιλικά....
εις τους αιώνες των αιώνων.....

Πρώτη πομπή της νιώσης-παρθένα ανασεμιά σου/
γοητεία που φώτισε η μοίρα τον σκοτεινό της τόπο/
κ έναν Άνεμο ζωντάνεψε/
για να κρεμάσει σε ταμπέλες κ πανό τις μάχες της αγωνίας σου/
τους μαγνήτες της ατσάλινης καρδιάς σου....

Πίστη στερεά που άστραψε στη νέα σου διαθήκη/
Ευαγγέλιο το σάλπισμά σου/
λύσσαξε πελάγη για να γελάσουν οι αμμουδιές/
να τραγουδήσουν αφροκύματα αγάπης/
εμβατήρια που στήνουν μνημεία στους τελευταίους πόνους.....


Στη συνεπαγωγή δράσης-αντίδρασης αρμάτωσες την ορμή σου/
δίχως οίκτο κ έλεος,δίχως κρίμα κ καημό....
κ διέλυσες τους χειμώνες που σ' έκρυβαν παγωμένο/.
μ' έναν ουρανό φτιαγμένο από χίλια φεγγάρια....
κ μόλις μια ακτίδα απ' την πανδαισία του Ήλιου που φόρεσες/
αυτές που ξοδεύονται ασυλλόγιστα στους άψυχους αιώνιους δρόμους.....


Κ αν η μοίρα σε όρισε ξανά,
στο ίδιο έργο να είσαι σκηνοθέτης.....
αφού ο χρόνος "σέλωσε"τις επιθυμίες της ζωής σου,
με αμφιβολίες δίχως χαλινάρια/
με εναγκαλισμούς δίχως δεδομένα/
με αυταπάτες δίχως σύνορα......
λαξεμένος πια Εσύ, μόνος κ ώριμος στ' ερωτικά σου μεσημέρια πλανιέσαι/
σα τον ξεσκέπαστο Βοριά,που δε γυρεύει ταίρι......
και μ' ένα μανδύα-αερικό κ μια χαρά στα μάτια.....
γέμισες δόξα τις στιγμές κ τις σκιές.....Παλάτια...."Φ"